Praag
Dag 1
Deze maand was het hoogtijd voor een minivakantie die al een paar weken op de planning stond.
Samen met een vriend genaamd Thomas (waarmee ik ook in Stockholm op pad ben geweest) ben ik een weekendje weg geweest naar Praag in Tsjechië.
Op donderdagavond begon onze reis vanuit Amsterdam. Hier stond ons een bustocht van zo'n 15 uur te wachten. Voordat we de reis zijn gestart hebben we in Amsterdam nog een pastaatje gegeten, en alvast wat euro's omgewisseld naar Tsjechische kronen. Om 19:30 uur begon onze reis.
Het eerste deel van de reis hebben we besteed aan bijkletsen, boek lezen, het spelen van een spel genaamd black stories, en een poging doen tot slapen. Om 4.30 uur hadden we een overstap bij Neurenberg in Duitsland, waarbij we bijna 2 uur moesten wachten op de volgende bus. Deze tijd hebben we ingevuld met het rondwandelen in de stad. Tijdens de wandeling zagen we dat het eerste cafeetje om 5:30 uur openging, dus deze zijn we snel naar binnen gegaan voor wat brandstof voor de rest van de dag (oftewel cafeïne en overheerlijke bretzels). Na deze stop zijn we teruggegaan naar de busstop waarna we nog tot 10:00 uur in de bus hebben gezeten. Ook deze resterende tijd hebben we besteed aan slaap.
Dag 2
Bij aankomst in Praag liepen we meteen naar ons centraal gelegen hostel, waar we onze bagage achterlieten omdat het nog te vroeg was om in te checken. Vervolgens zijn we gaan wandelen om de stad zo te verkennen. Al gauw stuitten we op een typische Tsjechische lekkernij genaamd 'Trdelník'. Dit is een soort van ijsje, maar dan met een hoorntje van cake die vaak bestrooid is met suiker en nootjes. Thomas had een Trdelník gevuld met ijs en ik had er één gevuld met slagroom, omdat ik het toch wat te koud had voor een ijsje (het was zo'n 4 graden buiten). Samen met onze verse Trdelník zijn we op een bankje gaan zitten waar we vergezeld werden door tientallen duiven, en waar de muziek klonk van een meneer met een nogal bijzonder instrument genaamd een 'cigar box guitar'.
Nadat de duiven (en wij) de Trdelník op hadden zijn we onze verkenningstocht door de stad vervolgd, waarna we belanden bij een exhibitie van Miroslav Joudal ter ere aan Frans Kafka. Frans Kafka was een belangrijke auteur die geboren is in Praag en een grote invloed heeft gehad op de literatuur. De moraal van deze exhibitie was 'everything is different' en dat alles vaak onbewust met elkaar in verband staat. Zo kregen we heel veel fragmenten op tv's te zien van allerlei situaties die in eerste instantie los van elkaar leken te staan, maar toch uiteindelijk wel verbanden met elkaar hadden. Al met al vond ik het een zweverig, maar interessante exhibitie. Zelfs na de tijd kwamen we tijdens ons weekend weg nog geregeld situaties tegen die weer aansloten op de boodschap van de exhibitie:
'Wake up from the illusion of the commonplace, and expand youre consciousness (or you can keep sleeping)'
Na de exhibitie zijn we weer verdergegaan met het verkennen van de stad. Hier kwamen we eerst over de burcht van Praag waar net de wissel van de wacht plaatsvond, deze vindt elk uur plaats en elke dag om 12:00 uur wordt er ook een grote ceremonie gehouden. Vervolgens zijn we door gelopen langs het kasteel en richting de Karelsbrug. Deze brug is de oudste brug in Praag en is de belangrijkste verbinding tussen de burcht en de oude stad, die gesierd wordt met maar liefst 30 standbeelden van heiligen. Bij aankomst stikte het hier van de politie, al gewapend liepen/renden ze richting de brug. Precies waar wij ook naartoe wouden lopen! Onzeker van wat er allemaal gebeurde bleven we toch maar doorlopen, want nagenoeg niemand reageerde op hun aanwezigheid (dus dan zal het vast wel wat meevallen toch?).
Al snel vergaten ook wij de aanwezigheid van de gewapende politie, want op de brug waren net twee straatmuzikanten prachtige muziek op hun handpan drums aan het maken.
Terug bij het hostel checkten we ons in en zijn we naar onze kamer gebracht. Hier borgden we onze bagage op en maakten we kennis met een paar van onze kamergenoten. Al gauw waren we het met zijn allen eens dat het nogal een krakkemikkig hostel was, zo werkte de deur van zowel de badkamer als de wc niet helemaal goed, was er een raam waarachter een afgrond met allerlei troep lag, en was er veel overlast van de trammen en politiesirenes die bijna continu af leken te gaan. Maar goed, voor de prijs die we hebben betaald was het misschien nog wel te beschouwen als luxe.
Nadat we wat reisverhalen en dergelijke aangehoord hadden zijn we op zoektocht naar een restaurant voor avondeten gegaan. Hierbij leek het ons leuk om iets typisch Tsjechisch te vinden, maar voor 2 vegetariërs bleek dat nog best een hele zoektocht. Uiteindelijk is het ons toch gelukt en zijn we bij een plekje bijna direct naast het hostel beland, waar we Tsjechische Tapas hebben gehad. Dit was soms wat pittig, maar desondanks erg lekker.
In de avond had Thomas nog een cursus en besloot ik een rondje te hardlopen, want ja, hier ben ik nu zo fanatiek mee bezig dat ik het natuurlijk niet kon laten om in zo'n mooie stad een rondje te doen.
Dit bleek ook nog eens goed gepland te zijn, want net op het moment dat ik weg zou gaan kwam er nog een nieuwe gast het hostel binnen. Dit keer een oudere man die niet helemaal nuchter meer leek en heel moeizaam zijn spullen opruimde en plaatsnam op het bed dat natuurlijk pal naast dat van mij stond... Ja, maar snel een rondje hardlopen!
Voordat ik kon beginnen met rennen ben ik nog een stukje gaan lopen richting de waterkant. Hier had ik een route uitgestippeld van zo'n 8 kilometer, waarbij ik niet langs te veel groepen mensen zou hoeven rennen. Of althans dat is wat ik dacht, want al gauw moest ik een brug over die overstroomde van de toeristen... Dus ik besloot een andere weg terug te nemen en mijn hardloopsessie te veranderen naar een wandelsessie.
Bij aankomst in het hostel heb ik me snel afgespoelt onder de douche en zijn zowel Thomas en ik rond 22 uur op bed gegaan.
Dag 3
De volgende dag zijn we om 9 uur begonnen met een paar heerlijke broodjes van een bakkerij en een wandeling door één van de vele parken. Tijdens de wandeling kwamen we vele eekhoorntjes en mooie honden tegen, dus dat was geweldig. Vervolgens zijn we doorgelopen richting de burcht. Hier hebben we bij een cafeetje een koffiepauze genomen met de Japanse lekkernij 'mochi'. Na deze stop zijn we doorgelopen naar het kasteel waar deze dag een open dag plaatsvond. Dit betekende dat we gratis het kasteel in konden en deze van binnen konden bewonderen.
Daarna zijn we verder gelopen richting een zintuigen museum. Op de weg hiernaartoe hebben we een bubble tea gehaald (fruitige koude thee met tapiocaballetjes), en zijn we in een gigantische speelgoedwinkel geweest. Vervolgens hebben we in het museum allemaal grappige illusies gezien, waarvan ik wat meer foto's zal toevoegen in het fotoalbum (code 444).
Richting de avond zijn we naar de kerstmarkt gelopen, die inmiddels officieel geopend was. Hier zijn we een tijdje tussen de menigte doorgelopen en hebben we een grilled cheese (gefrituurde kaas op een stukje brood) en warme honingwijn gehad. Beide zijn zeker aan te raden!
Ook hebben we nog even genoten van de livemuziek die hier aanwezig was.
Rond etenstijd zijn we naar een restaurant gegaan die ons de dag ervoor aangeraden werd door een willekeurige Amerikaanse voorbijganger. Dit restaurant was ook en soort sportbar en had een supergezellig sfeertje. We bestelden een biertje en een overheerlijke vegetarische burger, en we speelden nog even het spel black stories. Rond 19:00/19:30 uur zijn we terug gehaast naar het hostel, want er stond nog een leuke activiteit op de planning. Namelijk een barrentocht!
Om 19:45 gingen we half rennend richting de start van de barrentocht. We waren namelijk, door een inschattingsfout, aan de late kant en moesten daar om 20:00 zijn. Gelukkig redden we het op tijd en werden we snel naar de start van de tocht gebracht. Onze tourguide David vertelde ons dat er deze avond nog 2 andere Nederlanders waren, echter kwamen dezen uit het zuiden van Nederland. Bij aankomst van de eerste bar kregen we instructies voor het verloop van de avond. Sinds een aantal weken zijn barrentochten of pubcrawls in Praag namelijk verboden. Dit betekende dat de barrentocht om de nieuwe regeltjes heen werd georganiseerd, waarbij we zelf de weg naar de volgende bar moesten vinden. Aan het begin werd iedereen in een whatsapp groep gezet, waarin de locatie van de volgende bar kwam te staan. In totaal zouden we langs 5 barren en clubs gaan, waarbij we eindigden bij de grootste club van Europa. Bij ieder club of bar kreeg je gratis entree en een welkomstshotje, daarnaast was bij de eerste bar onbeperkt wijn en bier voor maar liefst 2 uur lang (Lets go?!).
Nadat de spelregels waren uitgelegd besloten we om mensen te leren kennen. Thomas nam hierin de leiding en stapte op twee meiden af. Zij waren toevallig de andere Nederlanders van deze groep, dus al gauw raakten we aan de praat en stonden we te dansen op de dansvloer. Al snel stelden we met zijn allen het doel om ergens deze avond muziek van de Nederlandse ster Roxy Dekker aan te vragen. Niet veel biertjes later sloten ook 2 Amerikanen zich bij ons aan, en toen het tijd was om naar de volgende club te gaan liepen we met zijn zessen hier naartoe.
Deze volgende club was nogal bijzonder, want deze zat in hetzelfde gebouw als een supermarktje. In eerste instantie leek het dan ook alsof we deze binnen zouden lopen, maar daarnaast bleek een club te zijn verstopt. Bij de ingang werd al gauw gezegd dat we entree moesten betalen, iets wat natuurlijk niet klopte. Dus we haalden snel één van onze tourguides erbij die ons, na wat mopperen op de vrouw achter de bar, doorliet. Vervolgens zijn we, na een vodka welkomsshot, ongeveer een uurtje in deze club geweest. Hier hebben we een aantal Indiërs leren kennen, en hebben we weer veel gedanst en gepraat.
De weg naar de volgende club werd al iets lastiger en ik kan me er eerlijk gezegd niet veel meer van herinneren. Wel weet ik dat mijn telefoon inmiddels helemaal leeg was en dat we de weg niet in één keer konden vinden. Bij aankomst kregen we weer een shotje en liepen we de club in. Deze club was ietsje kleiner als de voorgaande, maar leek wel stukken gezelliger. Ook hier hebben we veel gedanst en hebben we geprobeerd het nummer 'sugerdaddy' van Roxy Dekker aan te vragen, helaas zonder succes... Ook kwamen we hier in contact met een heleboel Duitse jongens, waarvan we met een tweetal verder zijn opgetrokken. Op weg richting de volgende club hebben we het veel gehad over hoe goed Thomas Duits kon spreken en hoe slecht ik het kon, en ben ik in een discussie over honden en katten beland. Want de Duitsers waren kattenmensen en ik ben een hondenmens, dus moesten we natuurlijk bespreken waarom honden beter zijn dan katten, of andersom ;). Het enige wat ik hieraan heb onthouden is dat zwart-witte katten volgens één van de Duitsers superieur zijn, omdat het lijkt alsof ze een tuxedo (smoking) dragen. De een-na-laatste club was weer een slagje groter, en volgens mij zijn we hier maar 20 minuten geweest. Hier hebben we weer wat gedanst, gedronken en gepraat.
Tot slot gingen we naar de grootste club van Europa, genaamd 'Karlovy Lazne'. Bij aankomst konden we ons polsbandje laten zien, werden we gefouilleerd en direct doorgelaten. Vervolgens moesten we, in deze gigantische club met 6 verdiepingen, de garderobe zien te vinden. Deze zat ergens op de bovenste verdieping. Nadat we van onze jassen af waren hebben we de club verkent, de ene verdieping nog gekker dan de andere. Met onder andere, danseressen, robots die je drinken klaar maakten, silent disco, en een gekke techno bunker. Al gauw belanden wij op een verdieping met oldies but goldies (ietwat oudere hits), maar toen de Duitsers afhaakten, omdat de één veel te dronken was, zijn Thomas en ik verder gegaan op verkenning. Uiteindelijk belanden we in de silent disco, waar we de hele dansvloer voor onszelf hadden. Hier hebben we uiteraard goed gebruik van gemaakt. Nadat we rond half 4 bekaf waren van het dansen, zijn we onze jassen gaan ophalen en teruggegaan naar het hostel. Onderweg hebben we nog een pizzapunt weten te bemachtigen en bij aankomst in het hostel hebben we in de openbare ruimte nog genoten van wat chips en fris. Op dit moment was onze kamergenoot, de oudere man, alweer druk in de weer. Gelukkig ging hij niet veel later met al zijn bagage weg. Toen ik iets later mijn telefoon weer aan de praat had gekregen zag ik dat ik een berichtje van een Duitser van eerder op de avond had, met de vraag of we ook op de afterparty bij zijn hostel kwamen. Dit hebben we vriendelijk afgewezen, waarna we op bed zijn gegaan.
Dag 4
Voor de laatste dag moesten we om 11 uur het hostel uit zijn. Dus met maar liefst 3 uurtjes slaap, zijn we de dag begonnen. We konden onze tassen nog even achterlaten bij het hostel en zijn doorgegaan naar ons ontbijt/lunch. Hiervoor hadden we een Knedlín (knoedel). Dit is een soort deegbal gevuld met allerlei vullingen, zowel zoet als hartig. Ik probeerde één met kaas. Erg lekker, maar wel zwaar op de maag.
Na deze traktatie zijn we een ander deel van de stad gaan verkennen. Hier waren veel kerstmarktjes en hebben we het grotendeels van onze tijd doorgebracht. Ik kocht nog een armbandje en Thomas kocht een cadeau en wat warme kastanjes. Al genietend van een straatmuzikant met een keyboard hebben we een rustige middag gehad en zijn we rond 4 uur richting het hostel gegaan om onze bagage op te halen. Vervolgens zijn we richting het station voor de Flixbus gegaan en hebben we onderweg nog een burger gegeten bij de Burger King. Om 18:10 uur vertrok onze bus en na een uur vertraging en 4 uurtjes slaap kwamen we rond 8 uur aan op Amsterdam Sloterdijk.