Sneeuw, ijs, kou, regen, wind en een goed humeur?
Gewapend met een stapel thermokleding, handwarmers en voetwarmers, zijn we afgelopen week naar het berggebied Jotunheimen geweest. Hier zijn we 4 dagen wezen hiken, vanaf het plaatsje Gjendesheim.
Op maandag vertrokken we om 6.00 uur uit Sogndal en na een autorit van bijna 4 uur, inclusief een korte veerbootrit, kwamen we aan. Nadat we 2 klasgenoten hadden afgezet die Galdhøpiggen, een van de hoogste bergen van Noorwegen, gingen beklimmen, ben ik samen met 2 klasgenoten onze hike begonnen.
Uiteindelijk hebben we, na een tussenstop bij de Bessa waterval, zo'n 10 tot 15 km gehiked. Rond 17:00 uur hebben we onze tent opgezet en zijn we gaan koken. Op het menu stond voor de eerste dag couscous!
Na het avondeten zijn we met een temperatuur van -5℃ gelijk onze slaapzakken ingedoken en zijn we gaan slapen.
De volgende ochtend zijn we, na het ontbijt en het inpakken van onze spullen, rond 9.30 uur vertrokken. Voor die dag hadden we veel kilometers gepland, omdat we van plan waren om naar een hangbrug bij Glitterheim te wandelen. Helaas kwamen we op een punt waar de brug was weggehaald, waardoor we gedwongen werden een vrij brede en woeste rivier op een andere manier over te steken. Na ongeveer een halfuur zoeken naar een veilige oversteekplaats, besloten we uiteindelijk om het niet te doen. Het weer was namelijk erg onvoorspelbaar, de stenen in de rivier waren glad, de stroming was erg sterk, we hadden geen telefonisch bereik en ik voelde me mentaal en fysiek ook niet op mijn gemak om dit te doen. Gelukkig hadden we in ons vooraf opgestelde excursieplan rekening gehouden met dergelijke onverwachte hindernissen, waardoor we snel een alternatieve route konden bedenken. Dit bleek later ook nodig te zijn, omdat het de rest van de dag keihard regende en waaide.
Rond 18:00 uur was het ons eindelijk gelukt om een overnachtingsplekje naast het meer, Russvatnet, te vinden. Hier hadden we de tent snel neergezet, waarna we weer direct de tent in gingen om te koken. Na ons avondeten, chili met wraps, hebben we nog een paar kaartspellen gespeeld en zijn we rond 20:00 uur gaan slapen. Op dit moment had iedereen een paar handwarmers van mij mee de slaapzak in, om zo de nacht wat minder koud door te komen.
Rond middernacht werden we wakker van zware windstoten die dreigden de tent mee te nemen. Samen met mijn hoofdlamp ben ik snel de tent uitgegaan om deze weer opnieuw vast te zetten met extra haringen en een aantal stenen. Gedurende de rest van de nacht werden we af en toe weer wakker van het stormachtige weer, maar gelukkig bleef de tent nu beter staan.
Na de tweede nacht te hebben doorstaan, zijn we met bevroren schoenen rond 10:00 uur snel doorgegaan met onze hike. Het weer op de derde dag bleef erg stormachtig en wisselvallig, dit keer met veel sneeuw. Daarom moesten we helaas besluiten om de welbekende Bessegen ridge niet te bewandelen. Deze route staat bekend om het adembenemende uitzicht en wordt jaarlijks door zo'n 60.000 toeristen bewandeld. Met dit besluit konden we de route een dag eerder afmaken, aangezien de alternatieve route veel gemakkelijker was. Dit betekende dat we een dag eerder bij de auto zouden zijn en we hier ook een nacht moesten doorbrengen, omdat we nog moesten wachten op 2 klasgenoten die ook mee terug zouden rijden.
Na ongeveer 10 kilometer te hebben gewandeld, vonden we rond de schemering onze laatste kampeerplek. Nadat we de tent hadden opgezet, begonnen we met koken en speelden we kaartspelletjes, terwijl het buiten flink begon te sneeuwen. Rond 20:00 uur gingen we weer slapen. Tijdens de nacht gleed ik telkens weg in een kuil, aangezien onze plek niet helemaal vlak was, en schrokken we af en toe van de sneeuw die van de tent gleed.
Toen we de volgende ochtend wakker werden, werden we verrast door een prachtig winterwonderland en een tent bedekt met sneeuw. Rond 10:00 uur begonnen we aan de laatste etappe van deze excursie. De tocht bleek op sommige punten veel zwaarder dan verwacht, waarbij we soms op handen en voeten moesten klimmen om te voorkomen dat we in de afgrond of woeste wateren zouden vallen. Bovendien bemoeilijkte de sneeuw het zicht op waar we wel en niet konden staan, wat resulteerde in een dag waarop ik vaak viel, uitgleed en mijn enkels verzwikte. Wel kwamen we langs een mooie plaats waar ik mijn eerste sneeuwengel van het jaar heb gemaakt!
Rond 16:00 uur kwamen we eindelijk bij de auto aan. We probeerden de tent op te zetten, maar er bleek beton onder de stenen te zitten, waardoor we de tent niet konden vastzetten. Hierdoor hadden we geen andere keuze dan met zijn drieën in de auto te slapen. Rond 18:00 uur bereidden we ons eten bij een nabijgelegen picknicktafel, waarna we 's avonds weer kaartspelletjes speelden en rond 20:00 uur nog even sterren gingen kijken en daarna gingen slapen.
Op de laatste dag moesten we wachten op de aankomst van de twee andere klasgenoten. Zij waren vroeg vertrokken en kwamen rond 11:00 uur aan, waarna we onze terugreis konden beginnen. Deze klasgenoten hadden in de afgelopen dagen 90 kilometer gewandeld, terwijl wij slechts zo'n 45 kilometer hadden afgelegd (echt ongelofelijk). Ook zij hadden hun route halverwege aangepast vanwege het gevaarlijke weer.
Tijdens onze terugweg hebben we al onze ervaringen besproken en (eindelijk) kwamen we 2 elanden tegen! Ook moesten we door volledig besneeuwde gebieden rijden, wat zowel spannend als prachtig was. Rond 15:00 uur kwamen we aan in Sogndal en heb ik al mijn spullen in de was gegooid, waarna ik lekker de rust in ben gegaan.
Op de onderstaande kaart is onze route te zien, met de rode lijn die de geplande route aangeeft en de blauwe lijn die de uiteindelijke route aangeeft. Onderaan de afbeelding worden ook de hoogtemeters weergegeven.
